1 Haziran 2010 Salı
PEMBE TAVŞAN
Her gün görsem de anlatacak çok şeyim var sana
Konuşacak çok konu var aslında
Laftan lafa atlamam sen anlatırken sözünü kesmem bundan belki de
Korkum bu sonsuz dostluğun bize kısa gelmesinden belki
Sebepsiz gülüp gereksiz konuşuyorum bazen
İçinden gelmese de benle güleceğini beni dinleyeceğini biliyorum
Bazen espirilerimi sırf sen gül diye yapıyorum
Beni sahiplenmeni benimde içinde olduğum planlar yapmanı seviyorum
Bana geç söylesen de :)
Dinliyorum dediğimde ilk defa anlatıyormuş gibi
En baştan anlatmanı seviyorum
Aşık olmanı hayatındaki adamlar değişse de hep aşık kalmanı seviyorum
Hep aradığın bir şeyler olmasını,hırsını,çocuksu kahkahalarını
Ama en çok istemiyorum demeni seviyorum
Canımı acıtsa da hata yaptın duygu demeni seviyorum
Bazen de yalan söylüyorum sana
Kıskanmıyorum seni derken, aslında çok….
Ama sen bunu gene de bilme:)
Yarım bırakıyorum yanında ağlamalarımı, bugünkü gibi
Yakıştırmıyorum çünkü bize
Ama bir akşam borcumuz var unutma!
Bir de sonunu düşünmeden yaptığımız kahramanlıklar var
Ben her şeyi hallettim,rahat ol diyorsun ya
Gerçekten düşünmüyorum rahatlıyorum
Anlaşılmayan, insanlara anlamsız gelen yanımızı seviyorum
Kimseye anlatmamayı seviyorum.
Akıl gibi saklı deniz gibi cömert
Bakınca değil Konuştukça dinlendikçe
Görülebilen dostluğumuzu seviyorum.
Yanındayken aynaya ihtiyacım yok
Yanındayken kendimi anlatmak için konuşmaya ihtiyacım yok
Döneceğini bile bile gidişinden korktuğum kadın
En çok sana ihtiyacım var! Hep yanımda kal
Seni çok seviyorum.
01.06.2010
Duygu Aral
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder